Formule 1 Woman: SENNA WAS VOOR MIJ EEN VAN DE BESTE

SENNA WAS VOOR MIJ EEN VAN DE BESTE.       

Het heeft even geduurd voor mijn nieuwe blog, maar door omstandigheden is het er even niet van gekomen. Vorige race was mijn vriendin Marian hier en aangezien Marian heel erg ziek is, gaf ik even de prioriteit aan een gezellig weekend F1 kijken met mijn vriendin.

Hierdoor heb ik mijn belevenissen bij Robbie Williams in Manchester nog niet met jullie kunnen delen.
Dit is zo'n bijzondere belevenis geweest, dat ik dat niet zo een twee, drie op kan schrijven, maar ik ben er mee bezig.

Vandaag begint het F1 weekend in BAKU. Om 10.55 uur begint de eerste vrije training.
Ik zal proberen jullie weer op de hoogte te houden tijdens het hele weekend via mijn Facebook.

Hoevaak ik niet de vraag krijg, waarom ik als vrouw een F1 fan ben. Nou dat zal ik je vertellen. Vroeger in mijn ouderlijke huis, stond sport, hoog bij ons in het vaandel. Mijn vader is een echte sportfanaat en is nog steeds met zijn 77 jaar elke dag sportief bezig.

Ook heb ik de Formule 1 met de paplepel ingegoten gekregen. Bij ons thuis werd er altijd naar gekeken.
Mijn ouders deden zelf ook aan autosport en ik denk dat ik het rijden en interesse in de autosport dan ook van huis heb mee gekregen.
Mijn moeder heeft in haar jonge jaren zelfs nog gescharreld met een Formule 1 coureur, die later is verongelukt.
Laatst vertelde mijn vader het verhaal en ik heb dat zelf nooit geweten, maar toch leuk om het te horen, zeker als je nu zelf de Formule 1 volgt.
Toch wel blij, dat mijn moeder, mijn vader heeft gekozen. Ik kan me geen betere vader, opa en overgroot opa voorstellen.
Ook mijn vader heeft nog altijd interesse in mooie auto's en knapt net zo goed een oud wagentje weer op als een nieuwe.

Gisteravond kwam mijn Formule 1 gevoel weer helemaal boven, bij het kijken van de docu van Ayrton Senna.
Mijn held, net zo eigenwijs als Max en heerlijk om te kijken, hoe hij het gevecht toen aanging met Alan Prost.
Het was 1994 en ik was zwanger van mijn tweede kindje. Ik wist het zeker, als het een jongen zou worden, zou ik hem Senna noemen.

De race van 1994 zal ik nooit vergeten, de laatste race van Senna.................
Een maand na het fatale ongeluk, werd mijn zoon zes weken te vroeg geboren.
Zijn naam werd geen Senna, maar Thim.
Ik kon mijn zoon, drie weken na de dood van Senna, niet dezelfde naam geven.

Ik had hem beter wel Senna kunnen noemen. Want hij heeft het zelfde rijgedrag, alleen probeert hij het uit op de snelweg en daar is de politie niet zo blij mee. Na een fixe boete, zal hij toch zijn Senna capriolen, maar niet meer op de snelweg moeten uitproberen. Anders maakt deze moeder zich weer veel te veel zorgen, dat er wat gebeurt.
Zeker als je zoveel op de weg zit, als mijn zoon. Voor zijn werk, rijd hij iedere dag en nacht heel wat kilometers.
Al moet ik wel toegeven dat hij het rijgedrag niet van een vreemde heeft en hij heel erg goed kan rijden, maar al kan je zelf nog zo goed rijden, dat geld niet voor al je mede weggebruikers.
Gelukkig is hij niet de auto sport ingegaan, want hij zou gegarandeerd net zo eindigen als Senna. 

Zie hieronder het filmpje van Senna zijn crash.

Zo nu maar een lekker bakje koffie en dan straks heerlijk kijken naar de vrije training in Baku.
Hopelijk heeft dit weekend Max minder pech en kan hij weer een op het podium terecht komen.
Voor al mijn lezers een heel fijn F1 weekend en morgen kunnen jullie weer lezen hoe ik de vrije train en de kwalificatie heb beleefd.

Lieve groet Jenny